خدایـــــا ...!!
مدعیان رفاقت ، هر کدام تا نقطه ای همراهند ...
عده ای تا مرز منفعت ...
عده ای تا مرز مال ...
عده ای تا مرز جان ...
عده ای تا مرز آبرو ...
و همگان تا مرز این جهان ...
تنها تویی که همواره می مانی ... !

رهـــــایم نـکن . . .

در این دنیا همه چیز دست خود آدم است

حتی عشق، حتی جنون، حتی ترس ..

آدمیزاد می تواند اگر بخواهد کوه ها را جا به جا کند

می تواند آب ها را بخشکاند

می تواند چرخ و فلک را به هم بریزد

آدمیزاد حکایتی است

می تواند همه جور حکایتی باشد

حکایت شیرین

حکایت تلخ

حکایت زشت ...

و حکایت پهلوانی ...

 سیمین دانشور

می شود رفت و زودتر به مقصد رسید . . .
می شود با شتاب رفت و گلهای کنار جاده را ندید . . .
حیف است اما!
رهگذر کمی آهسته تر !!
اینجا زندگیست !!

تو را ...

به جای همه کسانی که نشناخته ام ...

دوست می دارم ...

تو را به خاطر عطر نان گرم ...

برای برفی که آب می شود ...

دوست می دارم ...

قالی بزرگی است زندگی...
هرهزارسال یک بار فرشته ها قالی جهان را درهفت آسمان می تکانند
تا گرد وخاک هزارساله اش بریزد وهرباربا خود می گویند:
این نیست قالی که انسان قرار بود ببافد
این فرش فاجعه است...
با زمینه سرخ خون...
و حاشیه های کبود معصیت ...

خدایــــــــــــــــــــ♥ـــــــــــــــــــــــا . . .

وقتی همه چيز را به تو مي سپارم ،

نورِ بي كرانِ تو در من جريان مي یابد ؛

و دعايم به بهترين شيوه ی ممكن متجلی می شود . . .

پس هم اكنون خود را در آغوش تو رها مي كنم ،

تا تمام آشفتگی ها و سردرگمي هايم ،

در حضور امن و گرمِ تو ،

به آرامی ذوب شوند و از ميان بروند . . .