به گزارش ایران ناز: عضو هیأت مدیره شورای ملی زیتون با بیان اینکه حجم قابل توجهی از روغن‌های قاچاق وارد شده به کشور را روغن تفاله زیتون (پومیس) تشکیل می‌دهد، گفت: روغن طبیعی زیتون زرد رنگ و بوی علف تازه یا گوجه فرنگی می‌دهد.
 

نادر جلالت عضو هیئت مدیره شورای ملی زیتون، گفت: روغن زیتون به چند دسته فرابکر، بکر، معمولی، تصفیه شده و روغن زیتون تفاله زیتون یا پومیس تقسیم می‌شود. وی افزود: روغن زیتون فرابکر که به اکسیر سلامتی معروف است بهترین نوع روغن زیتون و بدون استفاده از ماده شیمیایی تهیه می‌شود.

عضو هیئت مدیره شورای ملی زیتون تصریح کرد: روغن زیتون بکر در درجه بعدی کیفیت بعد از روغن زیتون فرابکر قرار دارد و روغن زیتون معمولی از نظر کیفیت در سطحی پایین‌تر از دو نوع قبلی قرار می‌گیرد.

جلالت تصریح کرد: روغن زیتون تصفیه شده یا بی‌بو در پخت و پز کاربرد دارد و اکثر خواص آن برای اینکه به ذائقه مردم خوش بیاید، گرفته شده است. وی در مورد روغن تفاله زیتون گفت: این روغن به نام پومیس معروف است و روغن استحصال شده در آن به وسیله حلال‌های شیمیایی از تفاله‌های زیتون به دست می‌آید.

جلالت اظهار داشت: بعد از استحصال روغن زیتون از روغن حجم قابل توجهی تفاله باقی می‌ماند و بین 2 تا 7 درصد روغن زیتون دارد که روغن آن توسط ماده‌ای به نام هگزان استحصال و مصرف آن هم بسیار خطرناک است. وی افزود: حجم قابل توجهی از روغن‌های قاچاق را به ارزانی، روغن پومیس تشکیل می‌دهد که در مناطق مرزی هم به وفور یافت می‌‌شود.

عضو هیئت مدیره شورای ملی با بیان اینکه پومیس به معنای تفاله است و روی شیشه‌های وارداتی روغن زیتون هم این کلمه قید شده ، تصریح کرد: روغن تفاله زیتون یا همان روغن پومیس در برخی فروشگاه‌ها عرضه و مردم ندانسته به جای روغن زیتون آن را مصرف می‌کنند.

وی افزود: در خارج از ایران روغن تفاله زیتون را با روغن فرابکر مخلوط و آن را در سرخ‌کردنی‌ها با حجم زیاد مصرف می‌کنند. جلالت تصریح کرد: روغن زیتونی قابل مصرف است که به صورت طبیعی استحصال شده و میوه آن از درخت چیده شده باشد، ضمن اینکه تحت شرایط روغن کشی شود که هیچ‌گونه مواد شیمیایی به آن اضافه نشود.

* روش تشخیص روغن زیتون طبیعی

وی در مورد نحوه تشخیص روغن زیتون اظهار داشت: روغن زیتون طبیعی بویی شبیه علف تازه، سیب و گوجه فرنگی دارد و رنگ آن زرد یا زرد مایل به سبز است.

جلالت با بیان اینکه در دو مورد مذکور برای تشخیص روغن زیتون با اضافه کردن اسانس و رنگ امکان تقلب وجود دارد، گفت: راه سوم برای تشخیص روغن زیتون فرابکر به این گونه است که یک قاشق از روغن زیتون را در دهان ریخته و آن را در دهان بچرخاند و سپس به همراه هوا آن را پایین دهید، بعد از لحظه‌ای در انتهای گلو احساس تلخی، تندی و تیزی شدید که ممکن است منجر به سرفه شود، می‌کنید و سپس بلافاصله این مزه‌ها رفع و به یک مزه بسیار خوب که انگار خوشمزه‌ترین غذای دنیا را خورده باشد، تبدیل می‌‌شود.

عضو هیئت مدیره شورای عالی زیتون در مورد روغن تصفیه شده گفت: برای تهیه روغن زیتون مرغوب یا فرابکر باید میوه زیتون را بین 24 تا 48 ساعت در سبدهایی با ارتفاع 30 سانت به کارخانه منتقل کرد و تحت عملیاتی خاص روغن آن استحصال شود. وی افزود: بی‌دقتی در نحوه نگهداری زیتون، ریختن آن به مدت طولانی داخل گونی و طولانی شدن زمان انتقال آن به کارخانه‌ها منجر به کهنگی، متصاعد شدن بو بد و کپک زدن زیتون می‌شود.

عضو شورای عالی زیتون با بیان اینکه اصلاح زیتون بو دار از همین زیتون‌های کهنه آمده، گفت: زیتون‌های کهنه منتقل شده به کارخانه‌ها تصفیه شده و بوی آن گرفته می‌شود و در مراحل انجام این عملیات بخش قابل توجهی از خاصیت آن از بین می‌رود. وی در پاسخ به این سؤال که آیا روغن زیتون برای سرخ‌کردن مناسب است، گفت: بهترین روغن برای سرخ کردن روغن زیتون است، اما باید حرارت آن کم و مدت سرخ‌کردن طولانی باشد.